دوش رفتم به در میکده خواب آلوده

خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده_1

آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش

گفت: بیدار شو ای رهرو خواب آلوده_2

شست و شویی کن و آنگه به خرابات خرام

تا نگردد زتو این دیر خراب آلوده._3

1-دیشب خوابناک به در میخانه معرفت روی آوردم دلق من آلوده بود و جانمازم آغشته به می

3و2-خادم میکده به ظریف طبعی و لاغ و استهزا گفت که: ای سالک غافل بخود بیا و از خواب غفلت بیدار شو، نخست خود را از آلایش دنیا پاک ساز آنگاه بناز در خرابات عشق گام بنه تا از آلودگی تو این صومعه که مقام محو و فناست آلوده نگردد.