یکی را از علما پرسیدند که کسی با ماه رویی در خلوت نشسته و درها بسته و رفیقان خفته و نفسْ طالب و شهوتْ غالب، هیچ باشد که به قوّت ِ پرهیزگاری از وی بسلامت بماند؟ گفت: اگر از مه رویان بسلامت ماند از بدگویان نماند.

و ان سلم الانسان من سوء نفسه

فَمِن سوء ظن المدعی لیس یسلم

شایــــــد پسِ کـــــار خویشتن بنشستن

لیـــــــــکن نتـــــــــوان زبــــــــان مـــردم بستـــــن

گلستان سعدی